Contrasterende pigmenten zijn samen geweven in deze muur die is opgehangen met kleine, vlekkerige penseelstreken, terwijl Seurat in de parkscène op muurschilderingformaat – die twee jaar later debuteerde op de impressionistische tentoonstelling van 1886 – strakkere, stipachtige verfvlekken gebruikte, een techniek die kwam bekend te staan als pointillisme (van het Franse woordpunt of punt). Hij gaf de voorkeur aan de term Divisionisme – het principe van het scheiden van kleur in kleine details die naast elkaar zijn geplaatst en bedoeld zijn om op te gaan in het oog van de kijker. Art Nouveau-ontwerp.